Þetta er varla uppskrift.
Og þó.
Ég er líklega sjaldnar með kjúkling en gengur og gerist.
Oftast kaupi ég heilan kjúkling, hendi honum inn í ofn og gleymi honum þar í 45-60 mínútur – eftir stærð kjúklings og letistigi húsmóðurinnar.
Helst reyni ég að henda meðlætinu með – til að spara uppvask. Af því það skal viðurkennast – uppvask er oftast leiðilegasti hluti eldamennskunnar.
Slatti af kartöflum, svipað magn af gulrótum, tvö lime skorin og kreist yfir kjúklinginn, einhverju af þeim hent í fatið og hinu troðið inn í kjúklinginn.
2 heilir hvítlaukar – flest hvítlauksrifin lentu í fatinu og einhver inni í kjúklingnum.
Það er nefnilega gott að krydda hann “að innan” og troða lime og hvítlauk þangað.
Hann verður safaríkari og þolir betur að gleymast í ofninum ef svo ber undir;)
Ólífuolía, salt og pipar, chili – nokkrum rósmarín greinum stungið hér og þar, eitthvað af vatni svo allt brenni ekki í tætlur og inn í ofn á 180-200 gráður þar til tilbúið.
Það er engin “fyrir” mynd.
Myndir af hráum kjúkling eru með því mest óaðlaðandi myndefni sem finnst af mat.